13 Şubat 2013 Çarşamba

Çocuklar

Çocuklar
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
Halil Cibran
 
Hep kul köle oluruz ,daha iyi yetiştirelim diye saçımızı süpürge ederiz,bütün yaptıkları hataları düzeltiriz,kendi doğrularımızı onlara da aşılamaya çalışırız acaba ne kadar doğru yapıyoruz hiç düşünüyormuyuz?Ben hiç düşünmüyordum .Ama çocuklarım büyüdükçe ve kendi isteklerini,düşüncelerini ifade edebilmeye başladıkça ben de düşünmeye başladım.Şimdi mümkün olduğunca onlara müdahale etmemeye çalışıyorum,hatalarının ve davranışlarının sonuçlarını kendileri görsünler istiyorum.Umarım bu konularda başarılı olabilirim de çocuklarımı iyi yetiştiririm.Düşünen,hatalarının sonucuna katlanabilen,acılara dayanabilen,ahlaklı,vicdanlı ve merhametli birer yetişkin olurlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder